Ik kwam op het DAC nadat ik na een opname thuis kwam te zitten zonder therapie. Ik had vrijwel geen sociaal netwerk en vond het lastig naar buiten te gaan of om iets te ondernemen. Toen ik voor het eerst op het DAC kwam vond ik het eigenlijk meteen al heel leuk en ik kon het goed met de rest van de mensen vinden. Het DAC was laagdrempelig en het lukte me ook steeds vaker om er naartoe te gaan. Soms kwam ik voor een gerichte activiteit en soms kwam ik gewoon zodat ik me wat minder alleen voelde.
Het DAC heeft me ook geholpen met problemen waar ik tegenaan liep. Zo zijn we samen naar de hoorzitting van mijn studie geweest waardoor ik mijn studie toch mocht doorzetten ondanks de studievertraging die ik was opgelopen door mijn problematiek. Daarnaast heeft het DAC me geleerd dat ik mensen wel degelijk kan vertrouwen en dat ik er mag zijn. En ik kon er altijd mijn verhaal kwijt
Met name de fotoshoots vond ik heel erg leuk om te doen! Het voelt als een huiskamer met familie waar ik juist altijd zo’n behoefte aan had.
Het DAC heeft me ook geholpen met problemen waar ik tegenaan liep. Zo zijn we samen naar de hoorzitting van mijn studie geweest waardoor ik mijn studie toch mocht doorzetten ondanks de studievertraging die ik was opgelopen door mijn problematiek. Daarnaast heeft het DAC me geleerd dat ik mensen wel degelijk kan vertrouwen en dat ik er mag zijn. En ik kon er altijd mijn verhaal kwijt
Met name de fotoshoots vond ik heel erg leuk om te doen! Het voelt als een huiskamer met familie waar ik juist altijd zo’n behoefte aan had.